Członkowie zespołu skupili się na kraterze znanym jako Corinto. Zlokalizowany na terenie równiny wulkanicznej Elysium Planitia, znajduje się w niewielkiej odległości od tamtejszego równika. Zdaniem naukowców związanych z całym przedsięwzięciem, gdy powstał ten konkretny krater, to materiał wyrzucony w czasie kolizji został rozrzucony po okolicy w taki sposób, że utworzyły się ponad dwa miliardy mniejszych tego typu struktur.
Czytaj też: Jaka piękna, nadchodząca katastrofa. Zaćmienie Słońca na Marsie pokazuje, co czeka tę planetę
Szacowany wiek Corinto to 2,34 mln lat, co z punktu widzenia geologii jest bardzo młodym wiekiem. Poza tym, biorąc pod uwagę przybliżoną częstość uderzeń obiektów prowadzących do powstawania tak dużych otworów, naukowcy sugerują, że może to być największy krater powstały na Marsie w ciągu ostatnich trzech milionów lat.
Jeśli chodzi o parametry Corinto, to ma on 14 kilometrów średnicy i 1 kilometr głębokości. Uwagę zwraca duża liczba mniejszych kraterów, powstały za sprawą wyrzucenia materii wypełniającej miejsce uderzenia. Według badaczy mogły się tam znajdować duże ilości lodu. Swoje zrobił relatywnie duży kąt uderzenia wynoszący około 30–45 stopni. Najprawdopodobniej obiekt, który trafił w powierzchnię Czerwonej Planety przyleciał z północy.
Krater Corinto znaleziony na Marsie ma około 14 kilometrów średnicy. Do jego powstania doszło między 2 a 3 mln lat temu
Tak sugeruje duża liczba mniejszych kraterów powstały na południe i południowy-zachód od Corinto. Do poznania okoliczności, w jakich mogło dojść do tej potężnej kolizji naukowcy wykorzystali dane zebrane przez HiRISE i Context Camera na Mars Reconnaissance Orbiter. W toku analiz szukali kraterów, których struktura wskazuje na powstanie nie w wyniku bezpośredniego uderzenia, lecz ponownego wyrzucenia lodu i skał na skutek pierwotnej kolizji.
Czytaj też: Wulkan wyższy od Mount Everest ukryty na Marsie. Jakim cudem widzimy go dopiero teraz?
Ostatecznie autorzy badań zasugerowali, jakoby istniały nawet 2 miliardy kraterów powstałych po wtórnym uderzeniu. Średnica tych otworów przekracza 10 metrów, przy czym są one obecne w promieniu 1850 kilometrów od Corinto. To imponująca statystyka, pokazująca, jak silne musiało być uderzenie, które doprowadziło do powstania tej struktury. Co dokładnie stało za kolizją? Tego niestety jak na razie nie wiadomo.
